Türk nakliyecilerinin Avrupa isyanı!

-Otomobilsayfasi.com-Türk Tırlarına uygulanan ayrımcılığı biraz açar mısınız? Ayrımcılık yapan ülkeler hangileridir?

 

-UND-2023 yılında, bugün için yaklaşık %40’ı karayolu ile taşınan ihracatımızın 500 milyar dolara ulaşması öngörülürken, uluslararası taşımacılık ve lojistik sektörümüzün payının da, en az 200 milyar dolara ulaşması beklenmektedir. Ülke ekonomisinin en büyük stratejik destekçilerinden olan lojistik sektörünün kızışan küresel rekabete karşı daha dayanıklı kılınması için kısa, orta ve uzun vadede gerek duyulan tedbirler, temel ihtiyaçlar ve çözüm bekleyen sorunlar, UND tarafından, sektör paydaşları ile uzun soluklu istişareler ile sürekli olarak izlenmekte ve çözüm yolları geliştirilmektedir. Bu çerçevede, 2008 yılının başından itibaren, Türk nakliyecilerine Avrupa Birliği ülkeleri tarafından uygulanmakta olan ve AB hukukunun yanı sıra uluslararası ticaret hukukuna aykırılığı da hukuki belgelerle kanıtlanmakta olan “taşıma (karayolu geçiş belgesi) kotalarının” nihai olarak kaldırılmasını sağlamak amacıyla yürüttüğümüz “Kotasız Avrupa Eylem Planı” bugün ülkemiz ekonomisinin tüm paydaşlarınca benimsenen bir “ulusal strateji” düzeyine gelmiştir.
 

Türk kara taşımacılığı sürekli olarak AB ülkelerinin münferiden uyguladıkları kotalar ve Schengen vizesi kapsamında Türk şoförlerinin karşı karşıya geldikleri vizeler nedeni ile sorunlar yaşamaktadır. Ancak bu sorun sadece Türk kara taşımacılarının sorunu olarak algılanamaz ve gerçek muhatap da aslında Türk kara taşımacıları değildir.
 

Gerek GATT/Dünya Ticaret Örgütü kuralları uyarınca, gerekse bu kurallara uyumlu olarak geliştirilen Türkiye – AB Gümrük Birliği çerçevesinde, bir bölgesel entegrasyona giden (aralarında serbest ticaret anlaşması ya da gümrük birliği kuran) ülkeler arasında, sanayi mallarının serbest dolaşımını sağlamak esastır. Bu bağlamda AB ile içinde bulunduğumuz gümrük birliği bir anlamda “bir yasaklamalar” rejimidir. Sanayi ürünlerinin serbest dolaşımını engelleyen her türlü tarife engeli, yani: gümrük vergileri ve gümrük vergileri ile eş etkili vergiler ve her türlü tarife dışı engel, yani miktar kısıtlamaları (kotalar) ve miktar kısıtlamaları ile eş etkili önlemler yasaktır.
 

Bu yasaklama çerçevesinde, gümrük birliğinin gerçekleştiği ilk aşama olan Katma Protokol’ün yürürlüğe giriş tarihi olan 1 Ocak 1973’den günümüze AB ülkeleri Türk sanayi ürünlerine kendi ülkelerinde dolaşım serbestisi tanımış, buna karşılık 1 Ocak 1996 itibarı ile gümrük birliğinin son dönemini tesis eden 1/95 ve 2/95 sayılı Ortaklık Konseyi Kararları’nın yürürlüğe girmesi ile birlikte, Türkiye’de karşıt yükümlülüklerini AB menşeli sanayi ürünlerine karşı tamamlamıştır.
 

Bununla birlikte, muhatap doğrudan sanayi ürünleri olmamakla birlikte, karayolu taşımacılığına uygulanan kotalar ve Türk kamyon şoförlerinin muhatap kaldıkları vizeler 1973’den başlayarak 1996’da tamamlanan sürecin ruhuna aykırı sonuçlar doğurmaktadır.
 

Uluslararası hukuk açısından haklılığı ilgili ulusal ve uluslararası çevreler ve uluslararası hukuk uzmanlarınca da teyit edilmekte olan “Kotasız Avrupa Mücadelesi”, kota kısıtlamalarının yanı sıra profesyonel sürücü vizeleri, haksız yaptırımlar ve ayrımcı uygulamalar gibi “tarife dışı kısıtlamaların” en yoğun yaşanmakta olduğu AB ülkelerinden başlanarak, bu ülkelerin yerel mahkemelerinde açılacak olan ve bilahare Avrupa Birliği Adalet Divanı’na intikal ettirilmesi öngörülen davalar ile eş zamanlı olarak yurtiçinde ve yurtdışında yoğun lobi çalışmalarını kapsayacak şekilde, 2014 yılında yoğunlaşarak sürdürülecektir.
 

Kota sorununun en yoğun –ciddi yaşandığı ilk 5 ülke Bulgaristan, Avusturya, Yunanistan, Macaristan, İtalya